Τραυματισμός στο κεφάλι

 Τα παιδιά χτυπούν πολλές φορές το κεφάλι τους και μπορεί να είναι δύσκολο να ξεχωρίσετε πότε είναι κάτι σοβαρό.

Πάντα ελέγξτε το παιδί στον παιδίατρο.

Τις περισσότερες φορές το χτύπημα στο κεφάλι προκαλεί μόνο εκδορές ή κόψιμο ή μικρό πρήξιμο. Σε λίγες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί βλάβη στον εγκέφαλο. Δείτε αμέσως γιατρό αν:

• Το παιδί έχει απώλεια συνείδησης
• Το παιδί έχει χτυπήσει σε σκληρή επιφάνεια, όπως μετά από πτώση από ύψος ή σε αυτοκινητιστικό
• Το παιδί δε φαίνεται καλά και κάνει εμετούς

Τι συμπτώματα έχει ο σοβαρός τραυματισμός στο κεφάλι;

• Απώλεια συνείδησης για πάνω από 30 δευτερόλεπτα
• Το παιδί είναι ληθαργικό και δεν επικοινωνεί μαζί σας
• Έχει σοβαρά σημάδια τραυματισμού, όπως αδυναμία σε ένα χέρι ή πόδι, άνισες κόρες των ματιών
• Έχει μείνει ένα αντικείμενο στο κεφάλι του
• Έχει πάνω από ένα σπασμό μετά το τραύμα
• Ρέει αίμα ή υγρό από τη μύτη ή το αυτί

Σε αυτές τις περιπτώσεις καλέστε αμέσως ασθενοφόρο.

Τι συμπτώματα έχει ένας μέσης βαρύτητας τραυματισμός στο κεφάλι;

• Απώλεια συνείδησης για λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα
• Επικοινωνεί μαζί σας
• Έχει κάνει 2 ή παραπάνω εμετούς
• Έχει πονοκέφαλο
• Είχε ένα μικρό επεισόδιο σπασμών αμέσως μετά το χτύπημα
• Έχει μεγάλο καρούμπαλο ή αιμάτωμα

Σε αυτές τις περιπτώσεις πηγαίνετε το παιδί στο νοσοκομείο. Πιθανό να χρειαστεί παρακολούθηση του παιδιού στο νοσοκομείο για 6-24 ώρες.

Τι συμπτώματα έχει ένας ελαφρύς τραυματισμός στο κεφάλι;

• Δεν υπάρχει απώλεια συνείδησης
• Το παιδί επικοινωνεί μαζί σας
• Έκανε καθόλου ή ένα μόνο εμετό
• Έχει μικρό πρήξιμο ή κόψιμο στο κεφάλι ή εκδορές
• Δεν έχει κάνει σπασμό

Σε αυτές τις περιπτώσεις ενημερώστε τον παιδίατρό σας. Βάλτε πάγο στην περιοχή με το πρήξιμο.Αν τρέχει αίμα βάλτε μια καθαρή γάζα και πιέστε σταθερά για 5 λεπτά.

Μέσα στο επόμενο 24ωρο, προσέξτε στο σπίτι για τα ακόλουθα:

• Πονοκέφαλο. Δώστε παρακεταμόλη τακτικά.
• Εμετούς. Αν είναι πάνω από ένας δείτε τον παιδίατρό σας.
• Ληθαργικότητα. Το παιδί συχνά μετά το χτύπημα έχει υπνηλία ή πέφτει για ύπνο. Δεν είναι ανάγκη να κρατήσετε το παιδί άγρυπνο. Αν κοιμηθεί, ξυπνάτε το κάθε μια – δυο ωρες για να ελέγξετε τις αντιδράσεις του. Μπορείτε να το ρωτάτε που είναι, τι μέρα είναι ή γνωστά ονόματα.

Πότε να ανησυχήσω στις επόμενες μέρες;

Πηγαίνετε αμέσως στον παιδίατρο ή στο νοσοκομείο αν το παιδί μέσα στις επόμενες μέρες από το χτύπημα:

• Έχει ασυνήθη ή συγχυτική συμπεριφορά
• Εχει σοβαρό πονοκέφαλο
• Έχει συχνούς εμετούς
• Έχει αίμα ή υγρό από τη μύτη ή το αυτί
• Κάνει σπασμό
• Δεν ξυπνάει εύκολα
• Έχει ο,τιδήποτε άλλο βρίσκετε ανησυχητικό

Στέλιος Παπαβέντσης Παιδίατρος MRCPCH DCH IBCLC

Παιδικό Ιχνογράφημα: Γενικά στοιχεία αξιολόγησης των σχεδίων στα παιδιά

 Add comments

Πολύ έντονο και επαναλαµβανόµενο σβήσιµο

1. Ανασφάλεια.

2. Πιθανόν άγχος.

3. Πιθανόν αποτέλεσμα χρόνιας ασθένειας.

Θέση ζωγραφιάς

Στο κέντρο

1. Φυσιολογικό και ασφαλές άτοµο.

2. Ανασφάλεια και ακαµψία όταν βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο, ιδιαίτερα στις διαπροσωπικές σχέσεις.

3. Τάση για εmκέντρωση στον εαυτό.

4. Τάση για συναισθηµατική συµπεριφορά

Στη δεξιά πλευρά της σελίδας

1. Σχετικά σταθερή και ελεγχόµενη συµπεριφορά.

2. Πιθανές τάσεις διανοητικοποίησης που πιθανόν αναστέλλουν τη συναισθηµατική έκφραση.

Στην αριστερή πλευρά

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αφορούν στα παιδιά.

Ψηλά στη σελίδα

Πιθανόν υψηλά επίπεδα τάσης επίτευξης.

Χαµηλά στη σελίδα

1. Συναισθήµατα ανασφάλειας και ανεπάρκειας.

2. Πιθανή νεύρωση.

Στην πάνω αριστερή γωνία

1. Νοητική καθυστέρηση.

2. Συχνά στα παιδιά χρησιµοποιείται κατά τις πρώτες τάξεις του Δηµοτικού.

Πάνω δεξιά γωνία

Δεν υπάρχουν στοιχεία για παιδιά.

Στην άκρη του χαρτιού κάτω ή πάνω (κέντρο)

Πιθανή νοητική υστέρηση.

Πίεση στο χαρτί

Φυσιολογική στα παιδιά και µάλιστα τα αγόρια συνήθως τείνουν να πιέζουν πολύ περισσότερο από τα κορίτσια.

Ασυνήθιστα ελάχιστη πίεση, αχνές γραµµές

1. Χαµηλό επίπεδο ενέργειας.

2. Παλινδρόµηση.

3. Πιθανό ιστορικό στέρησης ή απόρριψης.

Μέγεθος σχεδίου

Ασυνήθιστα µεγάλα σχέδια

Φυσιολογικό και αναµενόµενο από τα παιδιά, εκτός εάν είναι πάνω από εννέα ίντσες σε χαρτί µε µάξιµουµ µέγεθος τις 11. Σε αυτήν την περίπτωση πιθανόν υπάρχει ένα συναισθηµατικό πρόβληµα.

Ασυνήθιστα µικρά σχέδια

1. Άγχος.

2. Τάσεις απόσυρσης, νροπαλότητας.

3. Φυσιολογικό για τα πολύ µικρά παιδιά, αν και µπορεί να συνδέονται µε δυσκολίες στην ανάγνωση. Εάν η ανθρώπινη φιγούρα είναι µικρότερη σε ύψος από 2 ίντσες, τότε ίσως υπάρχει ένα συναισθηµατικό πρόβληµα.

Υπερβολική σκίασn

Προβλήµατα συναισθηµατικής προσαρµογής, αν και θεωρείται φυσιολογικό στα πολύ µικρά παιδιά.

Λεπτοµέρειες

Οι περίεργες λεπτοµέρειες στα παιδιά υποδηλώνουν αποδιοργάνωση της προσωπικότητας.

Μικρή διαταραχή της συμμετρίας

Συναντάται στα παιδιά που βρίσκονται σε συνθήκες πίεσης και θεωρείται φυσιολογικό, ενώ συναντάται και στα παιδιά µε φτωχή προσαρµογή και φτωχή σχολική επίδοση

Aξιoσηµείωτn διαταραχή της συµµετpία

Φανερή επιθετικότητα µε πιθανή νευρολογική διαταραχή.

Διαφάνειες (Φτωχή σύνδεση µε την πραγµατικότητα)

Φυσιολογικές για µικρά παιδιά, αν και σε µεγαλύτερα παιδιά υποδηλώνουν ανωριµότητα και προβλήµατα προσαρµογής. Έχουν εµφανιστεί και σε παιδιά µε οργανικά συµπτώµατα.

Το σχέδιο του ανθρώπου πρόσωπο / κεφάλι

Τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου λειτουργούν ως βασική πηγή αισθητικής ικανοποίησης ή αντίθετα αισθητικής δυσαρέσκειας, ενώ αποτελεί και το µέσο για τη διαπροσωπική επικοινωνία.

Το κεφάλι θεωρείται ως το µέρος της διανοητικής δράσης και της φαντασίας και συνδέεται µε τον έλεγχο των ορµών και των συναισθηµάτων, µε τις ανάγκες της αλληλεπίδρασης µε άλλους, την επικοινωνία. Με όρους αναλυτικούς το κεφάλι συµβολίζει το εγώ. Φυσιολογικοί ενήλικες δίνουν συνήθως µικρότερη έµφαση στο κεφάλι από ό,τι σε άλλα µέρη του σώµατος.

Τα στοιχεία που αξιολογούνται είναι τα εξής:

Ασυνήθιστα µεγάλα κεφάλια

1. Επιθετικές τάσεις.

2. Φτωχή συναισθηµατική και κοινωνική προσαρμογή σε παιδιά µε σχολικές δυσκολίες.

3. Πιθανόν άγχος.

Τα ασυνήθιστα µεγάλα κεφάλια είναι αναµενόµενο φαινόμενο στα σχέδια σε παιδιά µικρότερα των 7 ετών.

Ασυνήθιστα µικρά κεφάλια

Είναι µια πιθανή ένδειξη προβλήµατων προσαρµογής στο περιβάλλον.

Άλλα στοιχεία σε σχέση µε το πρόσωπο είναι τα εξής:

Ο αποκλεισµός χαρακτηριστικών του προσώπου ενώ το υπόλοιπο σώµα είναι ζωγραφισµένο επαρκώς αποτελεί ένδειξη φτωχής προσαρµογής µε πιθανούς καταναγκασµούς και άγχος.

Η έλλειψη µατιών δείχνει φτωχή προσαρµογή µε πιθανούς καταναγκασµούς και άγχος, ενώ έχει βρεθεί σε περιπτώσεις κατάθλιψης.

Η σχεδίαση κλειστών µατιών αποτελεί ένδειξη συναισθηµατικής διαταραχής για παιδιά ηλικίας µεγαλύτερης των 5 ετών.

Η έµφαση στη µύτη είναι φυσιολογική και αναµενόµενη για τα παιδιά της προσχολικής και σχολικής ηλικίας.

Η έµφαση στο πρόσωπο γενικότερα είναι αναµενόµενη από τα παιδιά και ιδιαίτερα από εκείνα της µικρής ηλικίας. Αποτελεί µια ένδειξη της φυσιολογικής εξάρτησης των παιδιών από τους ενήλικες και ένα στοιχείο που µαρτυρά τη συναισθηµατική τους ανωριµότητα ως αποτέλεσµα της νεαρής τους ηλικίας.

Η έλλειψη στόµατος αποτελεί ένδειξη πιθανών καταναγκασµών και άγχους ή αλλιώς φανερώνει µια ντροπαλότητα και τάσεις για κοινωνική απόσυρση.

Τα δόντια είναι πιθανόν να εµφανιστούν σε παιδιά µε επιθετική συµπεριφορά.

Η έλλειψη λαιµού είναι αναµενόµενη στα παιδιά της µικρής ηλικίας και αποτελεί µια ένδειξη της φτωχή ς προσαρµογής όταν εµφανίζεται σε παιδιά µεγαλύτερης ηλικίας.

Η έντονη σκίαση στο λαιµό σε σχέδια παιδιών ηλικίας µεγαλύτερης των 5 ετών αποτελεί µια ένδειξη συναισθηµατικής διαταραχής.

Κορµός

Ο κορµός στο σχέδιο συνδέεται µε τις βασικές ορµές. Η έλλειψη σηµαντικών λεπτοµερειών (ώµοι, στήθος, µέση κ.λ.π.) αποτελεί µια ένδειξη φτωχής προσαρµογής του παιδιού στο περιβάλλον που βρίσκεται τη δεδοµένη χρονική περίοδο.

Τα στοιχεία που αξιολογούνται είναι τα εξής:

Η έλλειψη ολόκληρου του κορµού στα παιδιά της σχολικής ηλικίας αποτελεί µια ένδειξη φτωχής προσαρµογής και φτωχής σχολικής επίδοσης.

Η σχεδίαση των γεννητικών οργάνων µε τρόπο εµφανή αποτελεί ένδειξη µιας φανερής επιθετικότητας του παιδιού, ενώ έχει σχεδιαστεί και από παιδιά µε σοβαρή ψυχική διαταραχή.

Τα µακριά, δυνατά µπράτσα αποτελούν µια ένδειξη ανταγωνιστικών φιλοδοξιών, ανάγκης για επίτευξη ή ανάγκη για σωµατική δύναµη. Επίσης, αποτελούν µια ένδειξη ενεργητικής επαφής µε το περιβάλλον που πιθανόν να έχει και στοιχεία επιθετικότητας.

Αντίθετα, η έλλειψη µπράτσων αποτελεί µια ένδειξη ύπαρξης παθητικών τάσεων σε παιδιά µε φτωχή προσαρµογή.

Οµοίως, τα πολύ κοντά µπράτσα δηλώνουν φτωχή προσαρµογή του παιδιού στο περιβάλλον του.

Ως προς τα δάχτυλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας συνήθως ζωγραφίζουν τα δάχτυλα και µάλιστα τον ακριβή αριθµό αυτών. Τα παιδιά µε οργανική διαταραχή έχει βρεθεί να ζωγραφίζουν λιγότερα από 5 δάχτυλα και αυτό αποτελεί µια ένδειξη συναισθηµατικής ανεπάρκειας που σχετίζεται µε το οργανικό πρόβληµα που αντιµετωπίζουν.

Τα πόδια συνήθως λείπουν σε σχέδια παιδιών τα οποία είναι ντροπαλά, επιθετικά ή παρουσιάζουν κάποια συναισθηµατική διαταραχή. Τα ενωµένα πόδια ή αυτά που δεν είναι χωρισµένα µε κενό ανάµεσα τους αποτελεί µια ένδειξη πιθανής συναισθηµατικής διαταραχής.

Η έµφαση που δίνεται στα κουµπιά αποτελεί µια φυσιολογική αντίδραση στα παιδιά µικρής ηλικίας, ενώ στα µεγαλύτερα φανερώνει εξάρτηση από τη µητέρα.

Στο σχέδιο του ανθρώπου από παιδιά δεν αναµένονται στοιχεία διάκρισης του φύλου. Ωστόσο, τα περισσότερα παιδιά ζωγραφίζουν µεγαλύτερο το γυναικείο σχέδιο.

Ερµηνεία του σχεδίου της ανθρώπινης φιγούρας, βάσει των Κρότι και Μάνι (2003)

Μικρό σχέδιο (διάσταση) δηλώνει χαµηλή αυτοεκτίµηση. Το παιδί φοβάται τη σύγκριση µε τους άλλους και το περιβάλλον του γενικότερα.

Μεγάλη διάσταση (αν καλύπτει περισσότερο από το µισό της σελίδας) δηλώνει σιγουριά και εµπιστοσύνη στον εαυτό, εξωστρέφεια, πληθωρικότητα.

Κανονική διάσταση (από 8 έως 18 εκατοστά). Η αύξηση των διαστάσεων στα κορίτσια παραµένει σταθερή, ενώ στα αγόρια παρουσιάζει δύο κρίσιµες περιόδους, αυτές της ηλικίας 5-6 και της εφηβείας που έχουν άµεση σχέση µε την αναζήτηση ταυτότητας.

Μεγάλο κεφάλι είναι ένδειξη τάσεων αυτοπροβολής.

Μικρό κεφάλι είναι ένδειξη επώδυνων εµπειριών κατά την περίοδο της πρώτης διατροφής και απογαλακτισµού, όπως τροφικές ιδιαιτερότητες, επιβεβληµένες δίαιτες, γαστρεντερικές διαταραχές

Μακρύς λαιµός είναι ένδειξη ανάγκης εξερεύνησης των όσων περιβάλλουν το παιδί για να µπορέσει στη συνέχεια µε τη φαντασία του να δηµιουργήσει έναν κόσµο γεµάτο από ικανοποιήσεις των ορµών του.

Μακριά µπράτσα είναι ένδειξη ανάγκης για επικοινωνία, αλλά και συναισθηµατικής πληθωρικότητας και διαλλακτικού χαρακτήρα, στο βαθµό που απουσιάζουν στοιχεία ενδεικτικά µιας επιθετικής τάσης (κλειστές γροθιές, δόντια, στόµα κόκκινο και έντονα σχεδιασµένο).

Κοντά µπράτσα είναι ένδειξη ανασφάλειας και ντροπαλότητας ως προς την επαφή του µε τους άλλους

Μεγάλα χέρια είναι ένδειξη ανάγκης για έντονη και συχνή (κοινωνική) ανταλλαγή. Πιθανόν, όµως, αποτελεί και µια ένδειξη επιθετικότητας (άσκηση σωµατικής βίας).

Μακριά πόδια (σκέλη) είναι ένδειξη ανάγκης σταθερότητας και ασφάλειας. Αν είναι πολύ µακριά µπορεί να σηµαίνουν την επιθυµία του παιδιού να µεγαλώσει γρήγορα για να φτάσει κάποιον ενήλικα που θαυµάζει.

Κοντά πόδια είναι ένδειξη ευρωστίας, σιγουριάς και φυσικής αντοχής.

Μεγάλα µάτια είναι ένδειξη επιθυµίας για κυριαρχία, περιέργεια ακόµα και για τα συναισθήµατα των άλλων. Το παιδί πιθανόν λαµβάνει αρνητικά µηνύµατα από τους γύρω του.

Καµπύλες γραµµές παρατηρούνται στα παιδιά µε ικανότητες προσαρµογής, εξωστρεφή διάθεση, αλλά και εξάρτηση από την αποδοχή του περιβάλλοντός τους.

Αιχµηρές γραµµές και γωνίες, καθώς το παιδί υπογραµµίζει το περίγραµµα είναι ένδειξη ότι η θέληση και η επιµονή υπερισχύουν του αυτοσχεδιασµού και του αυθορµητισµού που mθανόν να οφείλεται σε διαπαιδαγώγηση που δίνει σηµασία στην τάξη. Πιθανόν, όµως να αποτελεί και ένδειξη µιας επιθετικής ιδιοσυγκρασίας. Η τάση αυτή µπορεί να έρθει στην επιφάνεια και από γεγονότα ή καταστάσεις που υπονοµεύουν το status quo του παιδιού.

Ελάχιστη πίεση αποτελεί ένδειξη µιας ευαισθησίας ανταπόκρισης στα ερεθίσµατα του περιβάλλοντος τα οποία µε ευκολία ενσωµατώνονται στην πορεία ανάπτυξης του παιδιού, στοιχείο σηµαντικό για την εξέλιξή του, αλλά και ανασταλτικό ως προς την ικανότητά του να αντιµετωπίζει τις µαταιώσεις.

Μέτρια πίεση αποτελεί µια ένδειξη εξισορρόπησης των δυνάµεων του παιδιού που προορίζονται για την επίτευξη των στόχων του.

Συνεχής και στρωτή διαχείριση (όλο το σχέδιο έχει την ίδια πίεση και την ίδια σκίαση) είναι ένδειξη ότι το παιδί είναι διαθέσιµο και σίγουρο για τα συναισθήµατά του. Ικανότητα προσαρµογής και χαρακτήρας ανοικτός, κοινωνικός και ήρεµος.

Εναλλαγή στη διαχείριση είναι ένδειξη εύκολης κόπωσης και τάσης του παιδιού για αφηρηµάδα.

Ερμηνεία της εξέλιξης του σχέδιου της ανθρώπινης φιγούρας κατά αντιστοιχία µε την αναπτυξιακή πορεία και ηλικία του παιδιού, κατά τους Κρότι και Μάνι (2003)

4 ετών

Κορίτσι: κεφάλι, µάτια, κορµός, βραχίονες και σκέλη.

Αγόρι: κεφάλι, µάτια, σωστά προσανατολισµένο σχέδιο.

5 ετών

Κορίτσι: στόµα, µύτη, βραχίονες ενωµένοι µε το σώµα, πόδια και χρωµατισµένα ρούχα.

Αγόρι: µύτη, µακρύς κορµός, βραχίονες, βραχίονες ενωµένους µε το σώµα, σκέλη ενωµένα µε το σώµα, πόδια, χρωµατιστά ρούχα.

6 ετών

Κορίτσι: µαλλιά, µακρύς κορµός, βραχίονες σχεδιασµένοι µε δύο γραµµές, σκέλη σχεδιασµένα µε δύο γραµµές, παντελόνι ή φούστα, παπούτσια.

Αγόρι: ρεαλιστικά χρώµατα στο πρόσωπο, στόµα, περιγράµµατα µε µολύβι, βραχίονες µε δύο γραµµές, σκέλη σχεδιασµένα µε δύο γραµµές, παντελόνι.

7 ετών

Κορίτσι: ρεαλιστικά χρώµατα στο πρόσωπο, περίγραµµα µε µολύβι, δάχτυλα.

Αγόρι: δάχτυλα, παπούτσια.

8 ετών

Κορίτσι: εξελιγµένα µάτια, σχεδιασµένος κορµός, λαιµός, βραχίονες µε αναλογίες, σκέλη µε αναλογίες, σωστή θέση των βραχιόνων, ευλύγιστα σκέλη, µανίκια και µπούστο στο ίδιο χρώµα.

Αγόρι: βραχίονες µε αναλογίες, σκέλη µε αναλογίες.

9 ετών

Κορίτσι: εξελιγµένο στόµα, σχεδιασµένος λαιµός, αναγνωρίσιµο φύλο, ζώνη.

Αγόρι: εξελιγµένο στόµα, εξελιγµένη µύτη, σχεδιασµένος κορµός, αναγνωρίσιµο φύλο, σωστή θέση των βραχιόνων.

10 ετών

Κορίτσι: όµοιο πλάτος µατιών, ώµοι, κεφάλι µε αναλογίες, παλάµη του χεριού, πέντε δάχτυλα, αναγνωρίσιµη ηλικία.

Αγόρι: εξελιγµένα µάτια, παλάµη του χεριού, ευλύγιστα σκέλη, φυσική στάση των ποδιών, µανίκια και µπούστο στο ίδιο χρώµα, αναγνωρίσιµη ηλικία.

11 ετών

Κορίτσι: εξελιγµένη µύτη, κόµµωση, φυσική στάση των ποδιών.

Αγόρι: µαλλιά, λαιµός, ώµοι, ζώνη.

12 ετών

Κορίτσι: όµοιο ύψος µατιών, τρεις λεπτοµέρειες στα µάτια, κόρη του µατιού, φρύδια, κόκκινο στόµα.

Αγόρι: όµοιο πλάτος µατιών, κόρη του µατιού, κόµµωση, κεφάλι µε αναλογίες, εξατοµικευµένη φιγούρα.

Το τεστ της οικογένειας

Το σχέδιο της οικογένειας αντανακλά αφενός τη δυναµική των σχέσεων, όπως τις αντιλαµβάνεται το παιδί που σχεδιάζει, και αφετέρου τη συναισθηµατική του στάση απέναντι στα µέλη της οικογένειάς του. Ακόµα και αν δεν του ζητηθεί, το παιδί σχεδιάζει την οικογένειά του.

Ζητάµε από το παιδί να ζωγραφίσει µια οικογένεια «όποια θέλει το ίδιο». Αφού ολοκληρώσει το σχέδιο του - χωρίς παρεµβάσεις από τη δική µας πλευρά - προχωρούµε σε ερωτήσεις που αφορούν στο σχέδιο, όπως:

1. Μπορείς να µου πεις ποιοι είναι αυτοί που φαίνονται στο σχέδιο σου;

2. Ποιο πρόσωπο είναι πιο συµπαθητικό;

3. Ποιό είναι λιγότερο συµπαθητικό;

4. Πώς αισθάνεται ο καθένας;

5. Ποιο είναι πιο ευτυχισµένο;

6. Ποιο είναι πιο λυπηµένο;

7. Γιατί;

Τι προσέχουµε στο σχέδιο της οικογένειας

1. Πόσο χρόνο αφιερώνει στη σχεδίαση κάθε προσώπου.

2. Θέσεις εγγύτητας ή απόστασης των προσώπων µεταξύ τους.

3. Ποιο ζωγράφισε πρώτο και ποιο τελευταίο.

4. Διορθώσεις και σβησίµατα.

5. Παράλειψη κάποιου προσώπου.

6. Προσθήκη άλλων προσώπων ή ζώων.

7. Θέση των µπράτσων και των άκρων.

8. Αναλογίες ανάµεσα σε φιγούρες.

9 . Αναλογίες στις φιγούρες.

10. Ρούχα.

11. Διανοµή ρόλων.

12. Τρόπος σχεδίασης (βαθµός πίεσης).

Ερµηνεία του σχεδίου της οικογένειας

Το πρόσωπο που εµφανίζεται πρώτο στο σχέδιο είναι και αυτό για το οποίο το παιδί αισθάνεται µεγάλο θαυµασµό, ταυτίζεται µαζί του και προσπαθεί να το µιµηθεί. Όταν στην πρώτη θέση τοποθετεί τον εαυτό του, σηµαντικό είναι να δει κανείς την ηλικία του παιδιού. Για παράδειγµα, όταν το παιδί είναι στην ηλικία 4-6, η οποία είναι µια φάση έντονου εγωκεντρισµού, είναι αναµενόµενο να συµβεί. Σε άλλη περίπτωση, εκδηλώνει µια επιθυµία του παιδιού να το αγαπούν η οποία παραµένει ανικανοποίητη ή δεν έχει επαρκώς ικανοποιηθεί.

Αντίθετα, η τοποθέτηση του εαυτού του στην τελευταία θέση µπορεί να σηµαίνει µια υποτίµηση του εαυτού ή µε αυτόν τον τρόπο να αισθάνεται ότι αυτή είναι η θέση που κατέχει µέσα στην οικογένεια.

Η παράλειψη κάποιου προσώπου δηλώνει την µη αποδοχή του από το παιδί. Ενώ η προσθήκη κάποιου άλλου ανθρώπου µε τους οποίους το παιδί δεν έρχεται σε καθηµερινή επαφή, υποδηλώνει την ανάγκη για επικοινωνία µε στόχο να καλύψει ένα συναισθηµατικό κενό που δηµιουργούν οι υπάρχουσες οικογενειακές σχέσεις.

Η παράλειψη του ίδιου του εαυτού φανερώνει εκτός από τη χαµηλή αυτοεκτίµηση του παιδιού, και την αποµόνωσή του από την οικογένεια.

Η απεικόνιση ενός προσώπου µε διαστάσεις µικρότερες από τις κανονικές υποδηλώνει ότι το παιδί θέλει να τον µειώσει, καθώς τρέφει αρνητικά συναισθηµάτα απεναντί του και κυρίως φθόνο ή φόβο.

Η αυξηµένη απόσταση κάποιου προσώπου σε σχέση µε την εγγύτητα που παρουσιάζουν τα άλλα έχει σχέση µε τη θέση αυτού του προσώπου στην οικογένεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαµβάνεται το παιδί που σχεδιάζει.

Όταν το χέρι κάποιου αγκαλιάζει το παιδί κοντά στο λαιµό εκφράζει την αίσθηση του παιδιού ότι το συγκρατούν και αισθάνεται περιορισµένο.

Τα κουµπιά στα ρούχα κάποιου µπορεί να συνδεθούν µε τη συναισθηµατική σπουδαιότητα που έχει αυτό το πρόσωπο για το παιδί.

Το σβήσιµο ενός προσώπου φανερώνει µια συναισθηµατική σύγκρουση του παιδιού σε σχέση µε αυτό το πρόσωπο: από τη µια αισθάνεται δυσφορία και αντιπαλότητα και από την άλλη φόβο να εκφράσει αυτά τα συναισθήµατά του.

Όταν κάποιο πρόσωπο έχει υπερβολικά µεγάλες διαστάσεις σε σχέση µε τα άλλα βιώνεται από το παιδί ως η κυρίαρχη φιγούρα στην οικογένεια ή και στην καρδιά του παιδιού.

Η παράλειψη είτε χεριών, είτε µπράτσων είναι ένας τρόπος για να τιµωρήσει το παιδί κάποιον που θεωρεί απειλητικό. Αποτελεί ίσως και ένα σηµάδι σεξουαλικότητας που δεν βιώνεται ελεύθερα.

Η προσθήκη καπέλου σε κάποιο από τα πρόσωπα υποδηλώνει την καταπίεση που αισθάνεται ότι του ασκεί αυτό το πρόσωπο και τη δυσφορία που αισθάνεται το παιδί σε σχέση µε αυτό.

Η προσθήκη ζώων που δεν υπάρχουν στο σπίτι ίσως σηµαίνει την τάση του παιδιού να αποκρύψει την επιθετικότητα που αισθάνεται σε σχέση µε κάποια πρόσωπα του περιβάλλοντός του.

Η απεικόνιση του εαυτού µε διαφορετικό φύλο µπορεί να είναι µια ένδειξη ότι ο σεξουαλικό ς του ρόλος δεν γίνεται αποδεκτός και το ίδιο δεν αισθάνεται καλά µε τη σεξουαλική του ταυτότητα.

Η σχεδίαση µιας οικογένειας ζώων αντί ανθρώπων φανερώνει ότι το παιδί δεν αισθάνεται µέλος αυτής της οικογένειας ή ότι βιώνει έναν έντονο ψυχικό πόνο σε σχέση µε την οικογένειά του και δεν θέλει να τον αναβιώσει ¬προτιµά ένα καµουφλαρισµένο σχέδιο.

Η άρνηση του παιδιού να ζωγραφίσει την οικογένεια γενικά αποτελεί ένδειξη της δυσφορίας του σε σχέση µε αυτήν και την πιθανή απουσία συναισθηµατικής επικοινωνίας που την χαρακτηρίζει.

Η απεικόνιση της οικογένειας µέσα σε µια κορνίζα δείχνει ότι το παιδί βιώνει πολύ αυστηρή τη διαπαιδαγώγηση που δέχεται και πολύ έντονο τον έλεγχο πάνω στον ψυχικό του κόσµο (συναισθήµατα, παρορµήσεις, σκέψεις).

Γιατί οι παιδικοί σταθμοί κλείνουν τον Αύγουστο;

Οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί στη χώρα μας λειτουργούν με τους εξής περιορισμούς:

1.Μένουν ανοικτοί έντεκα (μερικές φορές μόνο δέκα) μήνες τον χρόνο - κλείνουν όλον τον Αύγουστο.

2.Κλείνουν τις "σχολικές διακοπές", και, κυρίως, πολλές συνεχόμενες μέρες κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα. Συνολικά, σχεδόν δύο ολόκληρους μήνες το χρόνο είναι κλειστοί - ποιος εργαζόμενος όμως έχει τη δυνατότητα να παίρνει δυο μήνες άδεια;

3.Πολλοί δέχονται παιδάκια αφού έχουν αφήσει την πάνα, δηλαδή πολλές φορές μετά τα τρία τους χρόνια. Αυτή η απαίτηση είναι παράτυπη, αλλά απολύτως υπαρκτή.

4.Δέχονται παιδάκια με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, τον Σεπτέμβριο. Αν ένα παιδάκι είναι πολύ μικρό τον Σεπτέμβριο αλλά μπορεί μετά το Πάσχα, ή πολύ απλά αφήσει την πάνα τον Δεκέμβριο, έχασε, οι γονείς θα πρέπει να περιμένουν το επόμενο σχολικό έτος.

5.Λειτουργούν από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις τέσσερις το αργότερο. Μάλιστα, πολλές φορές απαιτούν να παραλαμβάνουν οι γονείς τα παιδιά ένα τέταρτο νωρίτερα, διότι στις τέσσερις λήγει το ωράριο.

Όλα αυτά είναι σημαντικότατα εμπόδια για τις οικογένειες που θέλουν να αφήσουν τα παιδιά τους σε παιδικό σταθμό. Πρόκειται για μια από τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες το κοινωνικό κράτος χρησιμοποιεί τη γυναίκα-μητέρα ή γιαγιά σαν δεκανίκι για να καλύψει τις πολλές ατέλειές του. Της δίνει μακροχρόνιες άδειες εγκυμοσύνης και λοχείας, μειωμένο ωράριο για δύο τουλάχιστον χρόνια, πρόωρη σύνταξη, κλπ.. Το μόνο που δεν δίνει, είναι ουσιαστική βοήθεια στην οικογένεια με μικρά παιδιά.

Πολλές γυναίκες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εργασία τους όταν γίνουν μητέρες ή να περιορίσουν δραστικά τις ώρες κατά τις οποίες εργάζονται. Σε σχετική έρευνα, σε ποσοστό πάνω από 60% όσες δεν εργάζονται δηλώνουν ότι αυτό συμβαίνει λόγω έλλειψης επαρκών υποδομών για τη φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων. Το ότι αυτό δεν γίνεται από επιλογή, αλλά αναγκαστικά λόγω των συνθηκών, φαίνεται και από το γεγονός ότι όταν τη δεκαετία του '90 είχαμε μεγάλη εισροή μεταναστών, οι οικογένειες μπόρεσαν να προσλάβουν γυναίκες για να φροντίζουν στο σπίτι τα μικρά παιδιά (και τους ηλικιωμένους) και οι Ελληνίδες μπήκαν μαζικά στην αγορά εργασίας - το ποσοστό των εργαζομένων γυναικών αυξήθηκε κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες εκείνη την περίοδο στη χώρα μας.

Ωστόσο, ακόμα σήμερα η Ελλάδα έχει το τρίτο χαμηλότερο ποσοστό εργαζομένων γυναικών στον ΟΟΣΑ (μόνο η Τουρκία και το Μεξικό είναι πιο κάτω) και μακράν το χαμηλότερο μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. και της Ευρώπης γενικά, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως των χωρών του Νότου. Πρόκειται για τεράστια σπατάλη του φυσικού ταλέντου που διαθέτουμε, και της επένδυσης που έχει κάνει η χώρα στην εκπαίδευση των γυναικών.

Οι δυσκολίες αυτές πλήττουν κυρίως τις ασθενέστερες οικονομικά οικογένειες, που δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τις απαραίτητες υπηρεσίες φύλαξης παιδιών από την αγορά. Αυτές ακριβώς είναι και οι οικογένειες που θα έπρεπε να βοηθηθούν κατά προτεραιότητα, ώστε να μπορούν οι μητέρες να εργάζονται και να φέρνουν ένα εισόδημα ακόμα στο σπίτι. Το πρόβλημα δε, θα γίνει σύντομα εντονότερο, καθώς αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης όλων και πλέον οι άνθρωποι θα αποκτούν εγγόνια ενώ ακόμα οι ίδιοι θα εργάζονται. Έτσι, θα έχουν λιγότερο τη δυνατότητα να βοηθούν, όπως θεωρεί σήμερα ότι θα κάνουν το ατελές κοινωνικό μας κράτος, και περισσότερες νέες μητέρες θα αναγκάζονται να μη δουλεύουν.

Οι παιδικοί σταθμοί θα έπρεπε να λειτουργούν με τις εξής προδιαγραφές:

1.Να παραμένουν ανοικτοί όλο τον χρόνο, εκτός επισήμων, όχι όμως μόνο σχολικών, αργιών. Αρκεί να προγραμματίζονται διαφορετικά οι άδειες.
2.Να διευρύνουν το καθημερινό κανονικό ωράριό τους τουλάχιστον μέχρι τις 7μ.μ., ώστε να εξυπηρετούν τους γονείς που εργάζονται πλήρες ωράριο στον ιδιωτικό τομέα.
3.Ορισμένοι παιδικοί σταθμοί να μένουν ανοικτοί 24 ώρες το 24ωρο. Θα μπορούν έτσι να εξυπηρετούνται οι γονείς οι οποίοι δεν εργάζονται το τυπικό ωράριο 9-5. Οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι καθόλου σπάνιες· ας σκεφθούμε για παράδειγμα ότι τα εμπορικά καταστήματα κλείνουν στις 9μ.μ. όλη την εβδομάδα.
4.Να δέχονται παιδάκια αμέσως μετά τη λήξη της άδειας λοχείας της μητέρας - δηλαδή να αυξηθούν οι βρεφικοί σταθμοί. Και βεβαίως να καταργηθεί η άτυπη υποχρέωση το παιδάκι να έχει εγκαταλείψει την πάνα (το λένε "να είναι αυτοξυπηρετούμενο"!).

Όλα αυτά είναι αυτονόητα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Το κόστος δεν είναι μεγάλο, δεδομένου ότι οι μισθοί πληρώνονται έτσι κι αλλιώς όλον τον χρόνο. Είναι το κόστος χρήσης των υποδομών και των επιπλέον ωρών. Σε πολλές περιπτώσεις, το κόστος λειτουργίας των δημοτικών παιδικών σταθμών είναι διπλάσιο από αυτό των ιδιωτικών, και επομένως αρκεί ένας σοβαρός εξορθολογισμός των δαπανών.

Σε κάθε περίπτωση, έχουμε ένα κοινωνικό κράτος που εξακολουθεί να δίνει πρόωρες συντάξεις σε γυναίκες και άνδρες στα 50 και "συντάξεις άγαμων θυγατέρων" (!!!) αλλά δεν μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά και με τον πιο βασικό τρόπο τη νέα οικογένεια. Πρέπει άμεσα να ανακατανείμουμε τις υπάρχουσες δαπάνες προς αυτούς που τις έχουν πραγματικά ανάγκη. Οι νέες οικογένειες είναι κατ´εξοχήν τέτοια περίπτωση.

Αν γίνουν αυτά τα απλά πράγματα, περισσότερες γυναίκες θα μπορέσουν να βγουν στην αγορά εργασίας και να συνεισφέρουν με τη δημιουργικότητά τους στην ανάπτυξη της χώρας. Μάλιστα, πολλές από αυτές θα μπορέσουν να εργαστούν ακριβώς σε παιδικούς σταθμούς, καθώς τα επαγγέλματα φροντίδας παραδοσιακά γίνονται από γυναίκες.

Αξίζει επίσης να επισημάνουμε ότι έτσι θα αυξηθεί και η απασχόληση συνολικά: αν μία μητέρα εργάζεται, τότε η οικογένεια απασχολεί κάποιον να φροντίζει το παιδί. Ταυτόχρονα αποκτά ένα επιπλέον εισόδημα (της μητέρας), το οποίο ξοδεύει σε αγαθά και υπηρεσίες που κάποιοι άλλοι παράγουν. Περισσότερες εργαζόμενες γυναίκες σημαίνει λοιπόν συνολική αύξηση του ΑΕΠ.

Μεγαλύτερο ΑΕΠ, σημαίνει μεγαλύτερη φορολογητέα ύλη: αν μία μητέρα μένει στο σπίτι, δεν αποκτά κανένα εισόδημα από εργασία, και άρα δεν φορολογείται. Αν εργάζεται, δυο άτομα αποκτούν εισόδημα, εκείνη και όποιος αναλαμβάνει τη φροντίδα του παιδιού. Το δικό της εισόδημα, αυτό των εργαζομένων του παιδικού σταθμού και αυτό όλων όσων παράγουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες που όλοι αυτοί αγοράζουν, θα φορολογούνται. Να κι ένα κίνητρο για την κυβέρνηση, αν δεν της φτάνουν όλα τα προηγούμενα!

Υ.Γ.: Όλα αυτά βεβαίως ισχύουν και για τους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς.

Η διατροφή και οι μερίδες που πρέπει να καταναλώνονται απο τα παιδιά ανάλογα την ηλικία τους

• 

γράφει ο Δημήτρης Γρηγοράκης-Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, ΜSc-Επιστημονικός Διευθυντής Κέντρου Διαιτολογικής Υποστήριξης και Μεταβολικού Ελέγχου ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ- ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ-Πρόεδρος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας.

Η σωστή και ισορροπημένη διατροφή αποτελεί προϋπόθεση για την υγεία, αλλά και για τη σωστή πνευματική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών. Μετά το τέλος της νηπιακής ηλικίας και μέχρι την εφηβεία, η ανάπτυξη του παιδιού γίνεται με πιο αργό αλλά σταθερό ρυθμό. Το βάρος αυξάνεται κατά 1.8-2.7 Κg το χρόνο, ενώ το ύψος από την ηλικία 1-8 ετών αυξάνεται κατά περίπου 7.6cm τον χρόνο, ενώ μετά κατά 5.1cm, μέχρι την περίοδο της αυξητικής αιχμής στην εφηβεία. Οι διατροφικές ανάγκες των παιδιών σχολικής ηλικίας εξαρτώνται από την ηλικία τους, τη σωματική τους διάπλαση και τη σωματική τους δραστηριότητα. Οι βασικές αρχές της σωστής διατροφής αφορούν όλα τα παιδιά και η διατροφή τους θα πρέπει να καλύπτει τις ενεργειακές, αλλά και τις θρεπτικές τους απαιτήσεις. Ωστόσο, τα παιδιά δε θα πρέπει να προσλαμβάνουν επιπλέον ενέργεια, γιατί η πρακτική αυτή σύντομα μπορεί να τα οδηγήσει σε υπερβάλλον σωματικό βάρος ή σε παχυσαρκία.

Η εφαρμογή μιας υγιεινής διατροφής ξεκινά από τις πρώτες κιόλας ώρες της ζωής του παιδιού

Στην 1η βρεφική ηλικία (το πρώτο εξάμηνο) η διατροφή στηρίζεται στην αποκλειστική πρόσληψη γάλακτος. Ιδιαίτερα, στα βρέφη που θηλάζουν παρατηρείται μειωμένη συχνότητα πολλών διαταραχών όπως μολύνσεις των αυτιών, κολίτιδα και διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος. 
Μετά τον 6ο μήνα περίπου έχει δημιουργηθεί το νευρικό και το πεπτικό σύστημα του παιδιού, με αποτέλεσμα να διαθέτει πλέον την ικανότητα να μασάει την τροφή και στη συνέχεια να διασπάται κατά την πέψη. Το παιδί έτσι είναι έτοιμο να δεχτεί στερεές τροφές όπως φρούτα, λαχανικά, δημητριακά, κοτόπουλο, ψάρι και αυγό.

Το δεύτερο χρόνο πραγματοποιείται πλήρης ένταξη των τροφίμων. Η προσχολική καθώς και η σχολική ηλικία των παιδιών, δηλαδή οι ηλικίες 4-12 ετών είναι πολύ σημαντικές για τη σωστή ανάπτυξη του οργανισμού. Σε αυτή την ηλικιακή περίοδο οι ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά έχουν ως ακολούθως:
Θρεπτικά συστατικά Ημερήσιες ανάγκες
Βιταμίνη Α 300-600μg
Βιταμίνη C 15-45mg
Βιταμίνη D 5μg
Ασβέστιο 500-800mg
Σίδηρο 7-10mg
Μαγνήσιο 80-240mg
Ψευδάργυρος 3-8mg.

Ο ρόλος του κάθε «δομικού» συστατικού

Βιταμίνη Α: Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην όραση και στην ανάπτυξη των οστών. Βοηθά στην προστασία του οργανισμού από διάφορες λοιμώξεις, προάγει την υγεία και την ανάπτυξη των κυττάρων καθώς και των σωματικών ιστών, συμπεριλαμβανομένων των μαλλιών, των νυχιών και του δέρματος. Πηγές: σπανάκι, μαρούλι, καρότα, αυγά, συκώτι, γάλα, γιαούρτι, τυρί, βερίκοκα, μαλακή μαργαρίνη.

Βιταμίνη C: Βοηθάει στο σχηματισμό και στην αναγέννηση του κολλαγόνου. Συμβάλλει στη διατήρηση υγιών ούλων στο παιδί, ενδυναμώνει τα αιμοφόρα αγγεία, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά τον οργανισμό να απορροφήσει το σίδηρο. Πηγές: φράουλες, ντομάτες, σπανάκι, εσπεριδοειδή, πιπεριές.

Βιταμίνη D: Συμμετέχει στο μεταβολισμό ασβεστίου και φωσφόρου και με τον τρόπο αυτό στο σχηματισμό οστών και δοντιών. Επίσης, συμβάλλει στην ισορροπία του ανοσοποιητικού συστήματος. Πηγές: λιπαρά ψάρια, συκώτι, αυγά, μαλακές μαργαρίνες, γάλα.

Ασβέστιο: Συμβάλλει στη δόμηση γερών οστών και δοντιών, προάγει την υγιή λειτουργία των νεύρων και των μυών, βοηθά στην πήξη του αίματος και στη διαδικασία μετατροπής της τροφής σε ενέργεια. Πηγές: γάλα, τυρί, γιαούρτι, μπρόκολο, σαρδέλες, σολομός, σουσάμι, ταχίνι, αποξηραμένα σύκα, καρύδια.

Σίδηρος: Είναι σημαντικός για την παραγωγή της αιμοσφαιρίνης και της μυοσφαιρίνης. Η έλλειψη σιδήρου μπορεί να προκαλέσει αναιμία. Πηγές: μοσχάρι, κοτόπουλο, συκώτι, χοιρινό, εμπλουτισμένα δημητριακά πρωινού, όσπρια, σπανάκι, σταφίδες, αποξηραμένα σύκα.

Μαγνήσιο: Συμβάλει στη διατήρηση των οστών σε καλή κατάσταση, σταθεροποιεί τον καρδιακό ρυθμό, ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά στη λειτουργία των μυών και των νεύρων. Πηγές: πράσινα φυλλώδη λαχανικά, κόκκινο κρέας, γάλα, γιαούρτι, κακάο, δημητριακά ολικής αλέσεως, μήλα.

Ψευδάργυρος: Είναι απαραίτητος για το σχηματισμό περισσότερων από 70 ενζύμων που συμμετέχουν στο μεταβολισμό. Κατέχει ουσιαστικό ρόλο στη διαδικασία της ανάπτυξης. Πηγές: κολοκύθα, οστρακοειδή, κόκκινο κρέας, σαρδέλες, συκώτι.

Κάλιο: Σημαντικό στοιχείο για τη μεταφορά των ηλεκτρικών σημάτων στα νεύρα και στους μύες. Πηγές: φακές, μπανάνα, πατάτες, ντομάτες, κόκκινες πιπεριές, σπανάκι, σταφίδες, ραπανάκι, βερίκοκα, πορτοκάλι.

Απαραίτητα λιπαρά οξέα (EFAs): Συμμετέχουν στη δόμηση του νευρικού συστήματος, ενισχύουν το καρδιαγγειακό σύστημα. Δημιουργούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υγιή λειτουργία του εγκεφάλου και της όρασης. Πηγές: πουλερικά, ξηροί καρποί, ψάρια.

Γενικότερα οι μερίδες που πρέπει να καταναλώνονται ημερησίως απο παιδιά είναι οι εξής:

• 8-10 μερίδες αμυλούχων.

Μια μερίδα αντιστοιχεί σε: 1 φέτα ψωμί = 2 φρυγανιές = 2 cream cracker σίκαλης = ½ κουλούρι Θεσ/κης = 1/3 φλ. Ρύζι ή μακαρόνια = 1 μπάρα δημητριακών ολικής αλέσεως = ½ φλ. Δημητριακά ολικής αλέσεως = 1 μέτρια βραστή πατάτα = 2 μπισκότα πολυδημητριακών = ½ φλ.αρακά
• 3-4 μερίδες λαχανικών.

Μια μερίδα αντιστοιχεί σε: 1 φλιτζάνι του τσαγιού ωμού λαχανικού ή μισό βραστού λαχανικού
• 3-4 μερίδες φρούτων.

Μια μερίδα αντιστοιχεί σε: 1 φλιτζάνι του τσαγιού από οποιοδήποτε φρούτο ή ½ ποτήρι χυμό
• 2-3 μερίδες γαλακτοκομικών. Μια μερίδα αντιστοιχεί σε: 1 φλιτζάνι γάλα, 1 κεσεδάκι γιαούρτι ή 30 γρ. τυρί
• 2-3 μερίδες πρωτεϊνούχου τροφής.

Μια μερίδα αντιστοιχεί σε: 30 γρ. κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή 1 αυγό.

Πηγή: infokids.gr

ΥΓΙΕΙΝΗ ΒΡΕΦΟΥΣ

                       Η καθαριότητα είναι μια από τις πιο σημαντικές ανάγκες ενός βρέφους, καθώς το βοηθάει όχι μόνο στην υγεία του, στην αποφυγή μικροβίων, αλλά και σε ολόκληρη την ανάπτυξη του. Ακόμα η στιγμή αυτή είναι πολύ σημαντική διότι έρχεστε πιο κοντά στο μωρό σας. Αποκτώντας έτσι στιγμές γαλήνης και ευτυχίας.

Κανόνες για την αποφυγή μολύνσεων :

1.     Φροντίζουμε καθημερινά το μωρό μας.

2.     Πριν πιάσουμε το μωρό μας πλένουμε τα χέρια μας.

3.     Ο χώρος  που βρίσκεται τα βρέφος καθαρίζεται και αερίζεται καθημερινά.  

·        το παιδικό δωμάτιο θα πρέπει να καθαρίζεται κάθε μέρα ακόμα και τις πιο κρύες μέρες ρου χειμώνα, μεταφέροντας το μωρό σας σ’έναν πιο ζεστό χώρο.

·        Ακόμα θα πρέπει να αποφεύγονται οι έντονες μυρωδιές των απορρυπαντικών.

·        Απαγορεύεται αυστηρά να καπνίζετε στους χώρους  όπου υπάρχουνε μωρά, διότι μπορεί να καταντήσουν παθητικοί καπνιστές.

4.     τα ρούχα και οι πάνες πλένονται καθημερινά.

5.     Αλλάζουμε την πάνα του μωρού όσο γίνεται πιο σύντομα από την στιγμή που θα λερωθεί.

6.     Πλένουμε και αποστειρώνουμε τα σκεύη Παρασκευή γάλακτος μετά από κάθε χρήση.

·        Αποστείρωση με βράσιμο
Το βράσιμο είναι ο παλαιότερος τρόπος αποστείρωσης. Για τη μέθοδο αυτή χρειάζεται ειδικός βραστήρας με υποδοχές ή απλά ένα μεγάλο σκεύος γεμάτο νερό, ώστε να καλύπτει όλα τα αντικείμενα που βράζονται σκεπασμένα για 25 λεπτά περίπου.

·        Αποστείρωση με ατμό
Με τη συσκευή του ηλεκτρικού αποστειρωτή ατμού, μπιμπερό και πιπίλες, τοποθετημένα στις ειδικές υποδοχές του, αποστειρώνονται γρήγορα και εύκολα. Πριν από κάθε αποστείρωση πλένουμε τα σκεύη (μπιμπερό, πιπίλες κ.λπ.) προσεκτικά σε ζεστή σαπουνάδα. Έπειτα προσθέτουμε την αναγραφόμενη ποσότητα νερού που με το βράσιμο γίνεται ατμός και αποστειρώνει. 

·        Χημική αποστείρωση 
Στη μέθοδο αυτή χρησιμοποιούνται αποστειρωτικές ταμπλέτες ή υγρό. Το αποστειρωτικό διάλυμα ετοιμάζεται στο ειδικό δοχείο όπου διαλύονται η ταμπλέτα ή το υγρό στην αναλογία που ορίζει ο κατασκευαστής.

·        Προσοχή στις πιπίλες! 
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στις πιπίλες, ώστε να μη μείνουν υπολείμματα γάλακτος, καθώς και στο εσωτερικό των μπουκαλιών, όπου χρησιμοποιείται η ειδική βούρτσα καθαρισμού. Αφού ξεπλυθούν όλα τα σκεύη σε τρεχούμενο νερό, είναι έτοιμα προς αποστείρωση. 

·        Πώς διατηρώ τα σκεύη αποστειρωμένα; 
Για να διατηρηθούν τα μπιμπερό αποστειρωμένα ώσπου να τα χρησιμοποιήσουμε, τα φυλάμε στη συσκευή αποστείρωσης ή στο ψυγείο, αφού και πάλι τα έχουμε ξεπλύνει πολύ καλά (η χημική αποστείρωση δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αποστείρωσης). 

7.     Καθαρίζουμε το κρεβάτι του μωρού και αλλάζουμε συχνά σεντόνια και κουβέρτες.

Πως να προετοιμάσετε τα παιδιά για την οικονομική κριση

                  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Η οικονομική κρίση είναι το πιο σύνηθες φαινόμενο της εποχής μας. Συχνά οι γονείς αναγκάζονται να κόψουν και πολλές από τις παροχές που είχανε οι ίδιοι, αλλά και από τα παιδιά τους. Τα παιδιά αργά ή γρήγορα αντιλαμβάνονται ότι  δεν θα μπορούν να αγοράσουνε σα παιχνίδια και γλυκά θέλουνε. Ούτε θα μπορούν να πηγαίνουν όσες βόλτες θέλουν τα ίδια. Ακόμα και στην περίπτωση που το παιδί δεν πλήττεται άμεσα, παρατηρεί μέσα από τα ΜΜΕ την άσχημη κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας και νιώθει μεγάλη ανασφάλεια για το μέλλον του.

Τι θα πρέπει να λέμε και πως να απαντάμε όταν τα μικρά παιδιά μας ρωτούν για την κρίση; Πως να τους εξηγήσουμε δίχως να τα αγχώνουμε ότι η ζωή μας έχει ανατραπεί πολλές φορές τραγικά; Τι να πούμε όταν μας ρωτάνε γιατί ο συμμαθητής τους λιποθυμάει μέσα στην αίθουσα, επειδή δεν έχει να φάει;

Τι πρέπει να κάνετε λοιπόν;

Αρχικά, θα πρέπει να προσέξετε οι συζητήσεις που κάνετε μπροστά στα παιδιά να είναι συγκεκριμένες και απλές, όχι με άγχος. Θα πρέπει να εξηγήσετε ,με κουβέντες που αρμόζουν στην ηλικία του κάθε παιδιού, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η οικογένεια, χωρίς φυσικά να φέρνεται την καταστροφή. Αυτό δεν βοηθά κανέναν. Ούτε εσάς, ούτε το παιδί σας.
Επίσης, δεν θα πρέπει να μιλάτε με πιθανότητες, όπως π.χ. «Ίσως η μαμά χάσει τη δουλειά της». Αυτό θα αποτελέσει μια επίπονη διαδικασία για το παιδί σας. Ωστόσο αν αυτή η πιθανότητα γίνει πραγματικότητα, τότε εξηγήστε του τις αλλαγές που θα φέρει αυτό, μιλώντας του με αισιοδοξία και θετικές λέξεις. Εξηγήστε του με λεπτομέρειες τι πρόκειται να συμβεί, καθώς το άγνωστο και η αβεβαιότητα προκαλούνε άγχος και ανασφάλεια. Δώστε του την ευκαιρία να σας κάνει ερωτήσεις και απαντήστε με ειλικρίνεια σε κάθε του απορία.
Καλό θα ήταν να αποφεύγετε μπροστά στα παιδιά σας τις οικονομικές συζητήσεις, καθώς δεν αντιλαμβάνονται τι είναι όλα αυτά για τα οποία εσείς μιλάτε με τόσο θυμό και αναστάτωση.
Καθησυχάστε τα πως ότι κι αν συμβεί, εσείς θα είστε πάντα δίπλα τους και θα μπορείτε να τα φροντίσετε. Έχουν ανάγκη να νιώσουν αυτή την ασφάλεια από εσάς.
Βασική προϋπόθεση όμως όλων αυτών είναι, εσείς γονείς, να παραμείνετε ψύχραιμοι και αισιόδοξοι. Αν πρώτα δεν φροντίσετε τον εαυτό σας, πως θα μπορέσετε να φροντίσετε τα παιδιά σας και να τους περάσετε αισιόδοξα μηνύματα? Ούτε τα παιδιά θέλουν να βλέπουν εσάς καταβεβλημένους από το άγχος και την ανασφάλεια, αλλά ούτε κι εσείς να βλέπετε θλιμμένα και φοβισμένα τα πρόσωπα των παιδιών σας. Νιώστε σίγουροι, και έπειτα επιβεβαιώστε και τα παιδιά σας, πως ότι κι αν συμβεί θα καταφέρετε να προσαρμοστείτε στις αλλαγές.

            Είναι σημαντικό να μην δημιουργούμε ψευδαισθήσεις στα παιδιά και να μην στερούμαστε προκειμένου να συνεχίσουν τα παιδιά να ζουν με τις ίδιες παροχές του παρελθόντος, από τον φόβο μας να τα πληγώσουμε ή να τα ξεβολέψουμε. Ο καλύτερος τρόπος να προσαρμοστούν τα παιδιά, είναι να παραδειγματίζονται από τη δική μας καινούργια, πιο συνετή στάση. Άλλωστε μια περισσότερο οργανωμένη και λιτή ζωή θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές δυσκολίες και να βάλουμε υγιέστερες βάσεις για το μέλλον των παιδιών. Τα καλύτερα ενημερωμένα παιδιά θα προσαρμοστούν ευκολότερα από τα προστατευμένα, τα οποία είναι βέβαιο πως θα εξελιχθούν σε περισσότερο ευάλωτους ενήλικες.